Alanya İl olursa Kazancı bağlansın mı

Evet
Hayır
Kararsızım

Mevsimler boyu, ünlü çobanların davar sürüleri bu inde yatar ve yaz geldiğinde,  toplanan gübre (ılkıtersi ) muhtarlık kararı ile satışa çıkarılır, satın alan köylüler, topluca oraya gider, eşit öbekler yapılarak kura ile hisseler belirlenirdi. Bu konudaki en belirgin hatıram, çocukluğumda, bu inden hayvanlara yüklenen gübreyi köye yıkmak için geldiğimde, merhum İmam Mehmet (EREN) evinin önünde toplanan  ahalinin radyo dinlediği ve konuşmalarında “İhtilal olmuş, Başbakan Menderes hapse atılmış“ şeklindeki konuşmaları duymuş olmamdır. Yani, 27 Mayıs 1960 günü, Garin’den ılkı tersi (davar ürünlerini belirlerken başına “ılkı” kelimesi konur ) çekiyordum.

 

Garin kelimesi, kendi varlığı ve özlemli anlamı yanında, çevresini tanımlamada da kullanılan bir isim demiştik. Kabalak yaylasının alt bölümüne “ Garin’in üstü “, altdaki vadiye “Garin’in boğaz”, düz yola “ Garin’in önü”, kuzey yamaçlarına “Garin’in güney” ve karşı yamaçlara “ Garin’in karşısı” denir. Şimdilerde sessizliğe bürünmüş olan bu yer, Bekir Çobanın (ÜNLÜ) az sayıda davarına ev sahipliği yapmaktadır. Bu yerden bakıldığında, çevrenin eşiz manzarasını bilenler de, akşam saatlerinde evlerinden yiyeceklerini alarak, tam inin önünde yemekte ve manzara seyretmekteler.  

Bu kısa ön bilgiden sonra, gelelim “Garin’den Fırlatılan (Atılan) Taşın Öyküsü“ ne. Kazancılıların Yörükler (Gurdlar) ile yayla ve sınırları konusunda yoğun çatışma ve anlaşmazlık yaşadıkları 1940’lı yılların sonları. Kazancı Muhtarı Merhum (Efsane Muhtarlardan) Hasan ERDEM (Hacı Muhtar) ve sınır anlaşmazlığı da Kırkkuyu ve Buzluca yaylaları bölgesinde yaşanmaktadır.  Yörük çobanları, tüm ikaz ve ihtarlara rağmen, bizin sınırı geçmiş ve şimdiki Buğday Kuyusu denilen yerde sürülerini otlatmaktalar. Korumacılar bu durumu görünce sinirlenirler ve aldıkları emir doğrultusunda, tüm sürüyü Kazancı’ya getirip Mandıraya katmak için harekete geçerler. Mandıra, yasak bölgeye veya başkalarının ekili yerine giren malların katıldığı yere verilen isimdir. Köy odası altı Mandıra olarak kullanılırdı.
 

Korumacılara karşı durmaya çalışan Yörük çobanları başarılı olamayınca, yakınlarına haber vermek için geri dönerler. Sürüler ise vadilerden ilerleyerek Kazancı yolculuğuna çıkar. Gurdların yurdu çok uzak bir yerde olduğundan, haberin ulaşması, yola çıkılması ve sürünün bulunması hiç de kolay olmaz. Sürü, normal yoldan değil, Otkukoyak,  Kabalak üzerinden sürülür. Nihayet, Yavşan boğazından Garin’in üstüne gelindiğinde kalabalık Yörük obası arkadan yetişir. Korumacılardan biri Merhum Halil YILMAZ (Gıldır Halıl)’dır. Yörükler, sürüyü geri çevirmek için öne geçer, korumacılar, sürünün arkasındadır. Karşılıklı bir boğuşma ve arbede yaşanmaktadır

 Garin’in üstündeki bu arbedeyi gören Kazancılı  bir kadın, koşarak, Andızlı Belen’e (şimdiki yoldan, Kazancı / Yukarı Mahallenin ilk gözüktüğü yer) gelir ve “Ey Kazancılılar, Yörükler korumacılarımızı Garin’de öldürüyorlar, Yetişiiiiin!“ diye avazı çıktığı kadar bağırır. Bu çağrı hemen köye yayılar ve yaşlı-  çocuk, erkek-kadın, hasta –sağ ne kadar insan varsa, eline sopa, tahra, tırpan, tüfek ve saplık kapan koşar. Kısa zamanda, Garin çevresinde yüzlerce insan toplanmıştır. Erkekler kavganın sürdüğü inin üstüne koşarken, çocuklar ve kadınlar inin önünde toplanır. Haykırışlar ve naralar vadilerde yankılanmaktadır. Kadınlar, kavga yerini göremediklerinden, olup bitenleri takip edemezler. Saatler geçer,  endişeler artar.

Kavga ve belirsizlik ortamında, gerginlik hat safhada, inin önünde endişeli bir bekleyiş var. İşte, tam bu sırada, Kazancı tarafından, bir yük katarı inin önüne gelir. Deve ve katırlarda un-bulgur yüklü, en öndeki eşekte yaşlı bir Yörük binmiş, her şeyden habersiz, düzlüğe gelince durur ve indeki kalabalığa karşı “a yeğen, orada neler olur, bu kalabalık ne ola ki, savaş mı var“ diye seslenir. Sonradan öğrenilir ki, bir gün önce, Gurdlar’dan Molla Memed (Gurd Goca), her zaman olduğu gibi, obanın malını toplamış ve Kazancıya gelerek su değirmeninde öğütmüş, geri dönmektedir. Neden hep  bu ihtiyarın bu iş için görevlendirildiğini, yayınladığımız “Adın Erik, Dadın Goruk“ konulu hikâyede anlatmıştık.

 

Gurd Goca’nın bu sesini duyan kadınlar, bu adam kim ve ne diyor gibisinden aşağıya doğru bakarlar. Kadınlardan biri ihtiyarı hemen tanır ve “ köpeğin yörüğü, sen nerden çıktın “ diye homurdanır.  Herkes bir şeyler söylemekte ve yukarıda kavga eden Yörüklere olan sinirlerini bu adamdan çıkarmaya çalışmaktadır. Bu sırada, yerden büyük bir taşı eline alan bir kadın “ sen ne konuşun, köpek herif “ diye bağırırken, elindeki koca kayayı da olanca hızıyla ihtiyar yörüğe doğru fırlatır. Taş, havada bir kavis çizerek aşağıya doğru süzülmektedir.