| ||||||||||
|
| ||||||||||
EN ÇOK OKUNANLAR |
Ben de Ermenekliyim, Diyenlerin Hikayesi
ERMENEKLİYE NERELERDE RASTLADIM ? ERMENEKLİYE NERELERDE RASTLADIM ? – (4) (Haa.. Öyle mi, Ben de Ermenekliyim, Diyenlerin Hikayesi ) İskenderun kentinde görevli olduğum 1980’li yılların başlarında, bir sabah, yörenin yayla muhiti olan Belen kasabasında fırından ekmek alırken, önümdeki bir kişinin arkadaşı ile yaptığı konuşmalara istemeden tanıklık ediyordum. Konuşma aralarında, bu kişin, kelimeleri Ermenekli gibi uzatıp çekiştirdiği fark ediliyordu. Hiç ihtimal vermediğim halde, “pardon, buralı mısınız ?” diye sordum. Aldığım cevap “ hayır buralı değilim, Ermenekliyim “ olunca, hem şaşırdım, hem de yanılmadığım için sevindim. Ermenek merkezden ve Demir Çelik fabrikasında çalışan, soy ismi Yanievli olan bir arkadaştı. Biraz sohbet edip ayrıldık. Bu olaydan aylar sonra, bir görev için akşam saatlerinde Adana’ya intikal ettim. Başka yerlerden gelenlerle buluşulacak ve topluca Karataş ilçesine gidilecekti. Geceyi geçirmek için İncirlik tesislerine vardım. Misafirhane kaydını yaptırdıktan sonra, yiyecek bir şeyler bulmak için dışarı çıktım. Açık büfe, kantin veya kafeterya yoktu. Şehir çok uzak ve vasıta sorunu vardı. Karşılaştığım bir resmi görevli, az ilerde olan yemekhaneyi göstererek, nöbetçi amirinin yemekte olması gerektiğini, oraya gidip yemek yiyebileceğimi söyledi. Geceyi aç geçirmemek için yemekhane tarafına yöneldim. Fakat, içim rahat değildi. Nihayet, kapıdan girince salonun ortasında bir masada tek başına yemek yiyen amiri fark ettim. Diğer personel, çevrede toplu masalarda yemeklerini yiyordu. Doğruca amirin masasına yöneldim. Beni gören amir - rütbesinin Binbaşı olduğu fark ediliyordu – buyurun işareti yaptı. Karşısına oturdum ve ismimi, rütbemin Yüzbaşı olduğunu, orada bulunuş nedenimi ve yemek problemini söyledim. Görevlilere işaret ederek yemek getirtti. Karşılıklı yemek yerken, konuşmamız da devam ediyordu. Nöbetçi Amiri, konuşma arasında, bana “ nerelisiniz?” diye sordu. Bu soruyu cevaplarken, bir Ermenekli ile karşılaşma olasılığım, her halde “ sıfır ” seviyesindeydi. Bu soruya karşı “ Ermenekliyim “ cevabını verdim. Amirin “ aa ! öyle mi ? ne tesadüf, ben de Ermenekliyim “ demesi ile tam bir şok yaşadım. Böyle bir cevap alacağım, kırk yıl düşünsem aklıma gelmezdi. Sohbetin ilerleyen safhasında, amir Binbaşımızın Ermenek merkezden olduğu, çocuk yaşlarında, babasının Ermenek bağ arasındaki evlerinde bir dinamit patlaması sonucu öldüğünü, annesinin bu olaylardan uzaklaşmak için kardeşlerini de alarak İzmir kentine göç ettiğini, bu şehirde büyüyüp tahsilini tamamladığını “ anlattı. Ortaokul zamanımda, (1963-1966 ) Ermenek’te oturan halamların, bağ arası Yarasa köprüsü yakınlarındaki bağ evine gitmiş, bir gece de orada yatmıştım. Bu ölüm olayının, halamların bağ komşusu bir evde, yıllar önce yaşanmış olduğu, ahşap evin ikinci katında uyuyan adamın, alt kattan yerleştirilen bir dinamit lokumunun patlamasıyla öldüğünü duymuştum. Tam 20 yıl önce duyduğum bu bilgilerimi hatırladım, fakat ayrıntılara girmedim. Bir müddet daha sohbet edip ayrıldık, fakat, sonrasında bu Ermenekli Binbaşı Tuncay Bey ile bir daha karşılaşmak kısmet olmadı. Adana’da en yalnız olduğum sırada, karşılaştığım ve problemimi hemen halleden kişinin Ermenekli çıkması, hala unutamadığım bir anımdır. Hikaye daha bitmedi. İkinci gün, görev tamamlanıp Adana şehrine döndüğümüzde, bir arkadaş, ekibimizi çarşı içinde, Japon pasajı olarak bilinen bir yere götürdü. Hediyelik eşya almak için girdiğimiz dükkan sahibi, bize, çay söylerken “ ice tea, please “ (buzlu çay lütfen) deyince, bizi Amerikalı sandığını anladım. Biraz konuştuktan sonra, İngilizce’yi iyi konuştuğunu söyledim ve nereli olduğunu sordum. Satıcı, tabii ki “ Ermenekliyim “ cevabını verdi. Bu cevap da bende bir şaşkınlık yarattı. Sohbet ilerleyince, yıllar önce Akmanastır (Gökçekent) köyünden Adana’ya geldiğini, yeğenlerini de aynı şehre geldiklerini anlattı. Bu kişi, Kazancı kasabasında uzun yıllar bakkallık yapmış olan Mustafa Özgören’in kardeşliydi. Bahsettiği yeğenleri de bu kişinin çocukları, halen, yaşamakta oldukları bu şehirden, Ermenek ve çevresine gelerek, sonbaharda, elma tüccarlığı yapmaktadırlar. Memleket ve sıla hasreti kokan sohbetten sonra oradan ayrıldım. Yıllar sonra, yeğenlerine sorduğumda, hastalıktan vefat ettiğini de öğrendim. Bu kısa anlatımda, nerelerde Ermenekliye rastladığım konusunda üç örnek yer almış durumdadır. Daha nice yerlerde, hangi hemşehrim ile karşılaşacağımı da gelecek yazılarda anlatalım…. (Bakalım başka bir “ Ermenekliye Nerede Rastlayacağım “ diye bitireyim…) Yazan : Av. NACİ SÖZEN Aralık 2007 / ANKARA
Bu haber 245 defa okunmuştur.
|
SON YORUMLANANLAR
HABER ARA |
||||||||
|
© 1999 - 2023 haber sitemize girilen ve yüklenen yazı, bilgi belge, içerik ve fotoğrafları Kazancı haber her türlü basım yayın kitap broşür vb işlerde kullanabilir sahipleri bu konuda muvakatname vermiş sayılır. ayrıca sitede yayınlanan her türlü veri kazancı haberden izin almadan kullanılamaz. Haber, Köşe Yazıları ve yorumların sorumluluğu sahiplerine ait olup, sitemiz bu konuda herhangi bir sorumluluk kabul etmez. Altyapı: MyDesign Haber Sistemi |
||||||||||
.jpeg)
