Daha Köy Enstitüsü açıldığı yıl Kazancı’dan 5 cevher koyulur İvriz Köy Enstitüsüne. Ermenek ve civar köylerden gelen öğrencilere Ermenekli diye hitap edilirken bunlara Kazancılı diye hitap edilir. Çalışkanlıkları ile saygıları ile dikkat çekerler. Her biri sınıf başkanı olur, Eğitsel kol başkanı olur.
Büyük ideallere kapılırlar
Her biri büyük ideallere yolcuydu
Boyundan büyük işe soyundular
Hiçbiri ezilmedi yükün altında
Anlatıla geldiler dünden bugüne
Bugünden Yarına
Bu gençlerden İbrahim Türker Eğitimin çeşitli kademelerinde ve Almanya eğitim Ateşeliği görevi yürütür. 40 yılı aşkın Avukatlık yapar. Aynı zamanda şair ve yazardır.
Sami Tunca Öğretmen olarak mesleğini sürdürür. Şairdir, yazardır.
Hasan Ali Güzel Sağlıkçı olarak görev yapar emekli olur.
Mustafa Zengin Müfettiş olarak emekli olur
Ali Oğuz sağlıkçı olarak emekli olur.
Dede Oğuz mesleğinin ilk yıllarında sıtma hastalığına yenik düşer.
Veli Kayacık mesleğinin yedinci yılı askere gitmek için Karaman’ın köyündeki görevinden ayrılır. Eşini çocuklarını köye yerleştirip askere gitmeyi planlar. O zamanki şartlarla eşyasını bir kamyona yükler, kamyona iki küçük çocuk ve eşi ile binerler.
Kamyon Ermenek Kireçlik mevkiinde kaza sonucu ters döner. Veli Hayatını kaybeder. (Ölüm Tarihi 15 Mayıs 1956) Büyük olan çocuğunun yüzünde kaza yaralanmasının izi kalır.
Ölüm acıdır. Tüm köyü yasa boğar.
Çolak Hasan yasa yazmış olduğu ağıt ile eşlik eder.
GENÇ BİR ÖLÜMÜN HATIRASINA AĞIT
Yedi yıldır hasretliğin çekerken,
Bir gonca gül gibi köy burnuma tüterken,
Yolum yakın kaldı diye sevincimden uçarken,
Felek kırdı kolumu kanadımı,
Kadir Mevlam bu ne haldir bilinmez,
Bu acı haberdir asla gülünmez,
Çok uzak yolcuyum geri gelinmez,
Vakitsiz ölüm var anam ağlasın, duyan ağlasın.
Kamyona bindim sırt üstü geldi,
Ecel arkadaş istikbal söndü,
Ben düçar el zalim geldi talihi yendi,
Vakitsiz ölüm var anam ağlasın, duyan ağlasın.
(Altı çizili yerler defterden okunamadığından ekleme yapılmıştır)
Oğlum kalk dedi kalkınamadım,
Doğrulup etrafa bakınamadım,
Ok doğru atılmış sakınamadım,
Vakitsiz ölüm var anam ağlasın, duyan ağlasın.
Kadir Mevla’m böyle yazmış yazıyı,
Öksüz koydu iki körpe kuzuyu,
Eşim kaybetti en kıymetli uzviyi,
Vakitsiz ölüm var eşim ağlasın, anam ağlasın.
Kadir Mevla’m böyle yazmış yazıyı,
Göremedim kumru gözlü kızımı,
Of dedim de duymadılar sözümü,
Vakitsiz ölüm var kızım ağlasın, anam ağlasın.
Beklerim bir haber gelmez anadan,
Ne çabuk usandım fani dünyadan,
Unutmayın beni bari duadan,
Vakitsiz ölüm var anam ağlasın.
Çolak Hasan ( Hasan Songur)
Kaynak: Abdullah Tekin, dedesinden kalan şiirleri deftere küçükken not alabildiğini eklemiş, toplamda 20-30 şiiri ekleyebilmiş. Türkçeye çevrilmeyen ana kaynak eski yazı defter zamanla kaybolmuş. Bu kadarını da bizlerle paylaştığı için kendisine teşekkürler.
Derleyen
İbrahim ŞAHİN
116 Kişi Okudu