|
Doktor Cavit’ti belki birçoğumuz tanırız beklide tanımayız ama Doktor Cavit bize yabancı değil bizden ve içimizden biri 26.01.1951 kazancı kasabası merkez mahallesi doğumlu olan hemşerimizin esas ismi Hüseyin Cavit GÜZEL’ dir.
Kasabamız da en büyük sorunumuz ve kavgamız iş, aş ve ekmek kavgamızdır. Bu kavgamızı zaman, zaman kasabamızda aşmaya çalışsak da yeterli olmadığından dolayı yolumuz her zaman gurbete düşmüş iş, aş ve ekmek kavgamız sürmüştür. Kasabamızdan gurbete mevsimlik işçi olarak göç ettiğimiz yıllar en çok 1970’li yıllar olarak bilinmektedir.En çok gurbete gittiğimiz il ise İzmir ilimiz ve kireç ocaklarında yapılan gurbetçilik ve işçiliktir. Oysa bize en yakın il olan Mersin ilimizde de iş sahası genişken ve imkânlar çokken buraları tercih etmeyişimiz ve buralara gelip çalışıp yerleşmeyi veya buralarda iş kurmayı bir devlet dairesinde işe girmeyi düşünmemişiz. Oysa Doktor Cavit GÜZEL hemşerimiz o yıllarda İzmir’e gidenlerin tersine bir iş yapmış ve 1970 yıllarda iş için Mersin’e gelmiş ve Mersin büyük şehir belediyesinde işe girip çalışmaya başlamış ve belediye içerisinde zaman, zaman bölümler değiştirip değişik görevler almış ve 2000’li yıllarda büyük şehir belediyesinden emekli olmuştur. Aslında kendisi doktor falan değil çalıştığı her bölümde aldığı her görevi başarı ile yaptığından dolayı yaptığı işinin ustası ve erbabı olduğundan dolayı iş arkadaşları buna doktor ismini vermişler onu herkes doktor bilir ve tanır. Oturduğu siteye veya kahveye ya da iş yerine gidip kendini ismi ile sorsan kimseler ismi ile tanımaz anca doktorla görüşecektim dersen bilirler her ne kadar Doktor olmasa da o ismi ona yakıştırmışlar ve de yakışıyordu. Hemşerimiz Mersin’den kendine bir iş bulmakla kalmaz 1980 yılında Mersin’in Mut ilçesinden bir kızla evlenir ve mutlu bir yuva kurar Mersin’in ve Mut ilçesinin eniştesi ve belediyenin doktoru ve iki çocuk babası olan doktorumuzu ben 1990 yılında Mersin’e geldiğimde tanıdım ve tanıştık. Şimdi gurbette bizim sorunumuz olan memleket aşkı ve sevdası onda daha bir başkaydı her ne kadar işini, aşını ve ekmeğini Mersin’de bulmuş kazanmış Mersin’e damat bile olmasına rağmen hep Kazancı Kasabamız onun özlemi ve vazgeçilmezi olmuştur. Gerçek bir Kazancı ve hemşeri hayranlığı ve aşkı vardı hani bekara memleket neresi diye sorsalar daha evlenmedim derya Mersin’den evlense de memleketi olarak saymamıştır. Bu onun için geçerli değildi birde doğduğumuz yer değil doyduğumuz yer memleket derler ya onun için buda geçerli değildi Mersin’de doğmamış ama Mersin’de doymuştu ve yine de gözü, gönlü Kazancı için başka çapar ve gülümserdi. Bir türkümüz şöyle der Ölüm peşim sıra gelme
Var git bir zaman gel
Gurbet elde canım alma
Gel sılada borcunu al Evet kim bilir bu türküyü doktorumuz gibi sıla hasreti yaşayanlar için yazılmış ve söylenmiştir. Hemşerimiz gerçekten hayat dolu neşe dolu biriydi bu türküdeki gibi daha ölümle pazarlık yapacak yaşta değildi. Ölüm onu ne gurbette bildi nede genç bildi varayım gideyim bir zaman geleyim demedi 2005 yılında onu aramızdan aldı. Ben rahmetli ile Mersin’de aynı mahallede oturuyorduk ve komşuyduk hala yenge ve yeğenlere komşuluğumuz devam etmekte Bayramlarda ve diğer zamanlarda da rahmetlinin mezarını ziyaret eder ve dualar okuruz. Hemşerimizi tanımayanlara tanıtmak ve anmak adına bu yazımda rahmetliyi anmak ve sizlerle paylaşmak istedim hemşerimize, Doktorumuza ALLAH’TAN rahmet diler mekânı cennet olsun Nur içinde yatsın. İnsanoğlunun yaşam mücadelesinde hep bu iş, aş ve ekmek kavgası vardır ve olacaktır. Bizler bir lokma ekmek için çıkmışız bu gurbet ellere işte bu gurbet ellerde doymakta var aç kalmakta gurbete gelip geri dönmemekte var dönüp de görmemekte var. O zaman şöyle diyelim bizi doğduğumuz yerlerde doyurmayan ve gurbet ellere mecbur bırakan sisteme sitem ederken ülkeyi yönetenlerin şükür yapmadıkları açılım kalmadı artık gerçek ve kalıcı bir açılımda iş,aş ve ekmek açılımı yapılması ümitlerimizle ALLAH bizlere doğduğumuz yerlerde doymayı nasip eylesin diye duamızı yaparken sizlere saygılar, selamlar gönderiyorum hoşça kalın dostça kalın. | 
.jpeg)
