Beni yollar değil yıllar yordu oğul

Kaç eşek kaç, semer değiştirdim

Bir arkamdaki garıyı değiştirmedim

O da yorgun benim gibi, o da yorgun...

.

                                          AŞIĶ ÇINARLAR

..

.

     Geçtiğimiz haftalarda bir telefon geldi, annem hastalanmış yoğun bakıma alınmıştı. Atladığım gibi uçağa Konya. Konya’dan koyuldum yola. Yol kar, fırtına ‘’Ha yolda kaldım, ha şurayı geçtim.’’ derken kara yoluyla Ermenek Devlet Hastanesi.

.

 Annem çok şükür iyi,  iyi olacak. Sarıldım öpüp kokladım.  Başında yeğenim ve 88 yaşında koça çınar babam Beddede, adeta bitmiş. Aldım babamla yeğenimi yeğenimin evine bıraktım. ‘’Siz istirahat edin, bu gece ben kalırım annemin başında.’’ dedim.

.

Sabah oldu gün aydınlanmasıyla birlikte annemin hastalığını gölgede bırakacak aşk hikayesi anlatılmaya başladı.

 

 Koskoca Beddede yoğun bakıma girerken anama  gözyaşları içerisinde ‘’ “60 küsur sene oldu, ben sana kötülük ettim, sen bana bir kere olsun  yahı yoğol demedin hakkını helâl et diye’’ ağlıyor. Annem babama ben de bir şey yok diye sakinleştirmeye çalışıyor.  Gözyaşları içinde hemşirelere ‘’ Buraya girenlerden, sağ çıkan var mı?  Garıya bir şey olursa ben duramam, buralarda…’’ diye ağlıyor. Hemşireler yatıştırıyor. Neyse ‘’ Hastanede rezil olma baba, ben kalırım seni köye bırakayım.’’ dedim, götürdüm köye.

.

Yolda ‘’Oğlum, 60 yıldır bu kadın bana en ufak kötü bir söz dahi söylemedi, her namazın arkasından dua ediyorum, beni onun arkasından koyma ya rabbim diye. Ona bir şey olursa ben eve giremem, yaşayamam. Her saat başı ara beni haberdar et.’’ diyor. Ben yatıştırmaya çalışıyorum. ‘’Tamam baba, anam iyi olacak ben sık sık ararım seni.’’ Dedim, gittim Ermenek'e. Bu sefer annem ‘’Baban nerde, niye gitti? Şurda yanımda otursa olmaz mıydı.? Aradım babamı, babam anama “Nöğörün, nasıl oldun?” diye sordu, anam “Seni görürüm, neden gittin? Otursaydın şurda” dedi.

.

Biri 88 biri 82 yaşında. Dedim kendi kendime ’’ işte! Aşk bu, bağlılık bu, sadakat bu. Dilleriyle bir defa bile seni seviyorum’’ denemişlerdir birbirlerine ama onlar gerçekten, yürekten seviyorlar birbirlerini. Dile getiremeseler de gönülden seviyorlar birbirlerini.

.

 

      Günümüzde ‘’ Seni seviyorum, seni özlüyorum, sensiz yasayamam!’’ kelimeleri havalarda uçuşuyor ama yeni nesil birbirinden elektrik alınca evlenip, şalterler atınca boşanıyorlar maalesef. Eskiler her şeyin en doğalını en orijinalini yaşarlar. Beddede üç kuruş para kazanmak için o kadar yol yürüyüp İzmir’e kireç ocaklarına çalışmaya giderken, annem hamile haliyle tarlada ekin biçerken, kara öķüz ile sarı öküzün arkasında çift sürerken doğurdu bizleri.

.

Aşkları, sevgileri dün gibi. Asla eksilmedi.

.

60 küsür yılı beraber devirdiler, omuz omuza. Beddede’nin her damlasına kurban olduğum göz yaslarında, bizlere ve geriden gelenlere ayrı bir ders vardır. Bize yaşamın zorluğunu ve aşkı öğretti her damla göz yaşın babacığım. Allah sizleri başımızdan eksik etmesin. Sizden öğreneceğimiz daha çok şeyler var.

Daha nice beraber yıllara “Aşık Çınarlar”

 

HÜSEYİN  AKGÜL