https://www.youtube.com/watch?v=kq8nHcdXxjc

Ben de kendimi keşfettim. Ben çocuksam; yaşıtlarım sokakta oynarken ben niye eve hapsoluyorum? Ben çocuksam nerde çocukluk duygularım? Gülmeler, avaz avaz bağırmalar, yorulmaksızın koşmalar, doyumsuz şakalar...  Bir şekeri, baharda bir çağlayı tadında paylaşmalar... Hiç biri olmadı, olmayacak. Babam bana cicili oyuncaklar alırken; bir bir satın almış çocukluğumu. Çocukluğum tutsak. Çocukluğum yaşanmamış bir masal.

''Çevreyi keşfetmek? '' Keşfettiğim okulla dershanenin yolu. Parkın yolunu bilmem. Bilmem kırlara çıkan yolu. Papatyanın rengini, karanfilin kokusunu. Kuşların cıvıltısını, göklerin mavisini... Testlerin sayısını bilirim. Doğru şıkları bilirim. Patika yollara inat; problemlerin çözüm yolunu bilirim değişik değişik…  Demirin pasını, ağırlığını, pamuğun beyazını, kozasını bilmem. Çantamın ağırlığını bilirim. Sorsalar; ''Hangisinin ağırlığı fazladır? A-DEMİR B-ÇANTA C-PAMUK D-TOPRAK

Hiç düşünmeden işaretlerim; çanta. Onunun ağırlığını bir ben bilirim. Boyum her gün bir santim çekti. Doksan derecede çekmiş yün kazak misali... Dershane! Çanta! OKS! Üç yılda lise dönemimde çekersem sıfıra düşeceğim. Babamın paraları boşa gidecek. Fen Bilgisi öğretmenime göre; çekmezmişim. Bu dönemde çocuklar hızlı bir şekilde boy atarmış. O zaman boyum uzadığı oranda kısalırsa? Nötr kalacağım. Küçük Mustafa oluşum kaçınılmaz.

Niye mi? Dershane? OKS’ yi kazanıp ilerde doktor olacakmışım. Daha arkadaşlarımın adını öğrenmeden gezegenlerin adını öğrendim. Arka sokağın adını bilmesem de bilirim Honkong'u, Himalaya'nın yüksekliğini. Boyumun uzunluğunu öğrenmeden Misisipi'nin uzunluğunu öğrendim. Tekerlemeleri öğrenmeden ağıtları öğrendim. Komşumuzun oğlunun, kızının adını öğrenmeden komşu devletleri öğrendim. Dost nedir bilmeden, dost devletleri, düşman devletleri öğrendim. Çocuk şarkıları gibi atalarımın imzaladığı paktları ezberledim su gibi...