Kazancıklı bölgesi Türkmenistan kuzeyinde kayalık bir bölgenin adıdır. Bu bölgeden batıya ve Anadolu'ya göçeden Kazancılı Cemaati, Adana (Feke), Maraş, Kırşehir, Karahisari, Mersin(Gülnar), Samsun, Ermenek (Kazancı) bölgelerine yerleştirilmiştir.

Tarihi kayıtlarda, 1880 yılında tesbiti yapılan Hazar Ötesi Türkmen Oymakları listesinde Kazancılı Oymağı yer almış ve Horasan'da yaşayan Sarık Türkmenlerine bağlı bir oymak olarak gösterilmiştir. Yavuz Selim zamanında Çepni Oymaklarından birinin adı Kazancı oymağıydı. Halen, Anadolu'da, Çankırı, Erzurum, Kocaeli, Tokat, Aydın, Isparta, Zonguldak, Kayseri ve Sivas illerinde de Kazancı adını taşıyan kasabalar, köyler ve mahalleler vardır.

Kazancı çevresinde, ilk çağlardan itibaren yerleşim yerleri kurulduğu ve insanların yoğunlukla yaşadığı bilinmektedir. Roma ve Bizans devirlerinden kalma Körüstan Beleni, Kilise, Popasın (Papazın) Kuyu, Önges Pınarı, Alain, Çıldırdak, Maşatın Dere, Hocaini (Hocini), Çurfalıklıin, Avlakini gibi hıristiyanlık dönemi adları halen kullanılmakta olup, Kirlos isimli bir kişinin varlığı konuşulmaktadır. Yöyereye, Karamanoğulları Beyliği sırasında Gülnar çevresinden gelen göçerler hakim olmuştur. Bu devirlerden kalma olan Bazaralanı, Develikoyağı, Kartaltepe, Yüksekeğrik tepesi ( bu isim Gülnarlı çobanların erzakları bittiğinde, yörenin en yüksek tepesine çıkarak ateş yakması ve dumanlarla Gülnar'dan erzak istemeleri için kullandıkları tepenin adıdır) ve Hamit (Hemid) Seydi mezarı (ermiş bir kişi olan bu zat, Gülnar'lı bir ağanın çobanı olup, Popas yöresinde olan mezarı İzmir, İstanbul dahil uzak yerlerden gelenlerce ziyaret edilmektedir) vardır.

1474-1475 yıllarında Fatih Karamanoğullarını ortadan kaldırınca şehir İçel sancağına bağlanmıştır. 1910 yılında Konya iline bağlanan Ermenek 1989 yılında Karaman il olunca bu ile bağlanmıştır. Tarihçilere göre bugünkü halk Oguz boylarından kalmadır. Türklerin ve oğuzların adet ve anane koşullarının aynı olduğunu görürüz.